De focus lag deze week, door mijn herstellende elleboog, vooral op de dubbel. Dit bleek goed uit te pakken aangezien ik wederom samen met Bart Stevens hoog niveau wist te behalen.

Na twee overtuigende zeges van 6-2 6-3 tegen twee Polen en 6-3 6-3 van twee Nederlanders stonden we weer in de halve finale. In deze halve finale speelden we tegen Marc Dijkhuizen (goede vriend waar zowel Bart als ik regelmatig mee gedubbeld en gereisd hebben) en oude bekende Alexander Mannapov, waar we in de finale tegen Oldenzaal ook tegen speelden. Dit was een erg spannende wedstrijd waar de eerste in een tiebreak moest worden uitgemaakt. Deze tiebreak speelden wij heel erg sterk en wisten we dan ook 7-2 naar ons toe te trekken. Dit gevoel konden we meenemen naar de tweede set waar we op de belangrijke momenten wisten toe te slaan, 7-6 6-4.

Zo speelden we alweer onze 4e dubbelfinale op rij en ook deze werd gewonnen. Wederom een vrijwel foutloze finale en zo was daar titel nummer 4. Setstanden: 6-3 6-2.

Nu een paar weken trainen en dan in de week van 23 september zal ik weer naar het buitenland gaan voor toernooien.

De weg naar de eindoverwinning